dinsdag 18 oktober 2011

Page-Bryce Canyon

Dag 9 Maandag 31 juli, motel: R
ubys inn, gereden: 320 km.
Na het hot breakfast gaan we weer op pad, we rekenen af bij de receptie maar als we naar buiten lopen zien we een grote tarantula, een aantal kinderen gaan met een stokje met de spin spelen hij reageert niet echt, zal ook wel geschrokken zijn van al die aandacht. Natasja pakt gauw haar fototoestel en maakt foto’s en een filmpje, naar mijn idee zit ze er iets te dicht boven maar volgens omstanders zijn ze niet gevaarlijk. Dan gaan we op weg het is weer prachtig weer en warm. Onderweg stoppen we bij Kanab bij een bibliotheek om weer een laatste update te sturen, ook Natasja stuurt een mailtje naar haar vriendinnen. In de bieb is een boekenuitverkoop voor 0,50 dollarcent/boek. Natasja koopt een boek, kan ze nog wat engels lezen tijdens de vakantie. De vrouw van de bieb vraagt ons waar we naar toe gaan en zegt dat het in Bryce wel wat kouder is. Hoe dichter we bij Bryce kwamen hoe kouder het werd, het begon zelfs te regenen, uiteindelijk was het 17 graden. In het hotel zijn de kinderen eerst gaan zwemmen in het binnenbad, we hadden een mooie grote kamer met bubbelbad, alleen als je hem aanzette kwamen er allemaal zwarte flubbertjes uit, dus hebben we maar zonder bubbels gebadderd. In Utah is het een uur later dus het was al 16.00u toen we het park ingingen, het was inmiddels gestopt met regenen en het zonnetje scheen weer. Ik vond het een prachtig park met al die hoodoo’s. We hebben veel foto’s gemaakt bij uitzichtpunten.  Onderweg zagen we herten. Kwart voor zes kwamen we bij sunsetpoint waar we een trail wilden gaan lopen. De Queen garden of de Navajoo-trail. volgens de informatiefolder zou de combi 2 a 3 uur lopen zijn. We begonnen de Queen gardentrail. We gingen vrij snel naar beneden, aan het eind van de trail staat de Queen een witte rots die er statig bij staat.   We kwamen Nederlanders tegen en die kwamen van de Navajoo trail , zei vertelden ons dat we best door konden lopen het was goed te doen en zeker de moeite waard. Dus wij ervaren lopers gingen er voor. Het was zeker de moeite waard, we liepen tussen de hoodoo’s dit zijn rotsen in de vorm van lange torens in roze-oranje en witte tinten. Volgens indianenlegendes zijn hoodoo’s slechte mensen die voor straf in steen veranderden. We moesten onder stenen poortjes door, we kwamen veel mini eekhoorntjes(chip-munks)tegen. Er groeiden tussen de rotsen nog bomen ook, dat zou je niet verwachten met die rotsige grond. Het laatste stuk ging stijl omhoog, een behoorlijke klim, maar de hele route was goed te lopen, half 8 waren we weer boven. Wat wij tot nu toe hebben ervaren rekenen de Amerikanen de tijd voor een trail erg ruim, het zal ook wel verschillen hoe de weersomstandigheden zijn wij liepen in het zonnetje met 23 graden, als het 35C is zal het wel een stuk langzamer gaan.      
We kregen honger en besloten terug te gaan naar het hotel, we hebben daar in het restaurant een hamburger gegeten met patat, deze was erg lekker wat anders dan de Mac. De kinderen wilden niet naar de rodeo dat vonden ze zielig voor de dieren.We zijn nog langs de winkeltjes gelopen, Fabian heeft nog wat stenen gekocht en wij hebben in de supermarkt noodles soep gekocht voor het ontbijt, bij dit hotel zit geen ontbijt. We hadden dit hotel telefonisch geboekt vanaf onze hotelkamer in Page voor $108. Morgen gaan we weer door naar het volgende park Zion.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten